Ο αριθμός των μαθητών στην Ελλάδα είναι περίπου 1.000.000. Υπολογίζεται ότι ετησίως 50.000 μαθητές υφίστανται κάποιο ατύχημα στο περιβάλλον του σχολείου. Σύμφωνα με τα στοιχεία του Κέντρου Έρευνας και Πρόληψης Παιδικών Ατυχημάτων (ΚΕΠΠΑ), την εξαετία 1996-2001 σημειώθηκαν 23.000 σχολικά ατυχήματα εντός του σχολειου, σε παιδιά ηλικίας 5-14 ετών. Το 60% αυτών αφορούσε την ηλικιακή ομάδα 10-14 ετών και το 66% αγόρια.
Η συντριπτική πλειοψηφία των τραυματισμών (92%) συνέβη κατά τη διάρκεια λειτουργίας του σχολείου και το 4% κατά τη διάρκεια του ελεύθερου χρόνου. Επτά στους δέκα τραυματισμούς έλαβαν χώρα στην αυλή του σχολείου, το 10% στην αίθουσα και το 7% σε σκάλα. Ο κύριος μηχανισμός κάκωσης ήταν η πτώση (56%) και αναλυτικότερα το 6% των περιπτώσεων τραυματίσθηκε λόγω πτώσης από σκάλα και το 5% από ύψος. Το 20% των ατυχημάτων κατέληξε σε κάταγμα, ενώ όσο αφορά την έκβαση, το 46% των περιπτώσεων χρειάσθηκε θεραπεία και επανεξέταση και το 4% νοσηλεύθηκε.
Μέτρα πρόληψης:Α. ΣΚΑΛΕΣ-ΚΑΓΚΕΛΑ
1. Τοποθέτηση αντιολισθητικών ταινιών στις άκρες των σκαλιών
2. Τοποθέτηση ψηλών κάγκελων στα επικίνδυνα για πτώση σημεία
3. Τοποθέτηση κιγκλιδωμάτων που να μην διαθέτουν αιχμηρές γωνίες και να μην επιτρέπουν την αναρρίχηση των παιδιών
Β. ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ ΑΙΘΟΥΣΩΝ
1. Αντικατάσταση ραγισμένων τζαμιών, σπασμένων θρανίων καρεκλών κλπ
2. Απομάκρυνση μαθητών από χώρους επισκευών.
Γ. ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΙ
1. Σωστή επιτήρηση των μαθητών
2. Καταγραφή των ατυχημάτων και συνεργασία με φορείς πρόληψης για τη μείωσή τους
Θα πρέπει να υπάρχει ένα ανώτερο επιτρεπόμενο όριο μαθητών ανά σχολείο, έτσι ώστε να αποφεύγεται ο συνωστισμός των παιδιών. Τέλος, τα σχολεία θα πρέπει να διαθέτουν ευρύχωρες αυλές.
πηγή: http://www.e-paideia.net
Η συντριπτική πλειοψηφία των τραυματισμών (92%) συνέβη κατά τη διάρκεια λειτουργίας του σχολείου και το 4% κατά τη διάρκεια του ελεύθερου χρόνου. Επτά στους δέκα τραυματισμούς έλαβαν χώρα στην αυλή του σχολείου, το 10% στην αίθουσα και το 7% σε σκάλα. Ο κύριος μηχανισμός κάκωσης ήταν η πτώση (56%) και αναλυτικότερα το 6% των περιπτώσεων τραυματίσθηκε λόγω πτώσης από σκάλα και το 5% από ύψος. Το 20% των ατυχημάτων κατέληξε σε κάταγμα, ενώ όσο αφορά την έκβαση, το 46% των περιπτώσεων χρειάσθηκε θεραπεία και επανεξέταση και το 4% νοσηλεύθηκε.
Μέτρα πρόληψης:
1. Τοποθέτηση αντιολισθητικών ταινιών στις άκρες των σκαλιών
2. Τοποθέτηση ψηλών κάγκελων στα επικίνδυνα για πτώση σημεία
3. Τοποθέτηση κιγκλιδωμάτων που να μην διαθέτουν αιχμηρές γωνίες και να μην επιτρέπουν την αναρρίχηση των παιδιών
Β. ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ ΑΙΘΟΥΣΩΝ
1. Αντικατάσταση ραγισμένων τζαμιών, σπασμένων θρανίων καρεκλών κλπ
2. Απομάκρυνση μαθητών από χώρους επισκευών.
Γ. ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΙ
1. Σωστή επιτήρηση των μαθητών
2. Καταγραφή των ατυχημάτων και συνεργασία με φορείς πρόληψης για τη μείωσή τους
Θα πρέπει να υπάρχει ένα ανώτερο επιτρεπόμενο όριο μαθητών ανά σχολείο, έτσι ώστε να αποφεύγεται ο συνωστισμός των παιδιών. Τέλος, τα σχολεία θα πρέπει να διαθέτουν ευρύχωρες αυλές.
πηγή: http://www.e-paideia.net
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου